Bron: Arno's Wiplog
Aan: De Kerstman
Adres: Korvantunturi
Te: Lapland
Spanje, november 2007
Confrère,
Wat zou je er van zeggen wanneer we er eens een punt achter zetten? Ik weet niet hoe het met jou is, maar ik ben moe. Heel erg moe. Niet moe van het geven, of van de kinderen, begrijp me goed. Maar moe van de zo genaamde ‘ouders’ van deze wereld.
Tot de jaren vijftig ging het goed. Ik kwam per stoomboot, nam een zak kado’s mee naar het land van bestemming, en een zak lekkere kleine schobbejakjes mee terug. Maar, sinds de jaren zestig vind ik er eigenlijk niets meer aan. Het is allemaal begonnen met die linkse hippies.
Waarom ik geen blanke knechten had. En die roe, was dat nou nodig? Die pepernoten, waren die wel gezond?
Daarna kwamen die wijven. Hoezo een man met een baard!? Waarom niet een Sint Nicolette? Niet met zijn pieten, maar met haar potten! En die schimmel? Is dat wel een merrie?
Ik mocht niks meer. Moest ik godverdomme in een ‘housemeeting’ om te bepalen wie welk kadoo kreeg! Nee, dat gaat zo maar niet Klaas, eerst even gezamelijk ‘demokraties overleggen met het kollektief‘ (Je gaat toch in je broek pissen als je het ziet!) onder het genot van een beker macrobiotische kruidenthee! Goed tegen de jicht!
Gadver de gadverdamme!
Moriaantje??? Ben je gek! Zwarte Piet? Not done!
Alles hebben we overleeft. Ontkerking, revolutie, armoe en rijkdom. Maar het wordt me te gek nu. Het is nu zo ver dat de ouders eisen dat er laptops, mobiele telefoons, iPods en Playstations komen. En niet op het heerlijk avondje, nee… in de schoen! In de schoen, begin oktober! Ik ben een oude man, weten ze dat nou nog niet! Die kut van een Dieuwertje Blok loopt al in augustus rond mijn huis te stalken! De V&D heeft in juni de Pieten al in de etalage!
Maar, vriend, weet je wat ik pas echt erg vind?
Dat ik de kinderen niet meer op schoot mag nemen. Dat de pappies en mammies zo ziek in hun hoofd zijn dat ik mijzelf met goed fatsoen niet eens meer ‘kindervriend‘ mag noemen. TBS kan ik krijgen! ‘Vuile kinderlokker!’, roepen ze me na! ‘PEDOOOOOHHH!!’ ‘Wat doe je nou de rest van het jaar?’ ‘Zeker naar Thailand, viespeuk!’
Maar goed, ik hoef jou niets te vertellen. Jij weet er alles van. Ik heb het gehoord hoor. ‘Ho, ho, ho!’ Stel je voor zeg, een Engelstalige zou er wel eens ‘hoer‘ in kunnen horen! ‘Ha, ha, ha’, moet je nu roepen. What’s next???
Laten we er mee stoppen vrind. Het is wel mooi geweest zo. Laten we gezellig met z’n tweeën naar een warm eiland gaan en genieten van de rust en ruimte. Martini on the rocks, paar lekkere wijven er bij. Wat denk je?
Laat al die neuroten toch barsten man!
Ik hoor graag van je,
Klaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten